شستشوی ملایم مناطق پوستی که مستعد جوش صورت هستند با صابون‌ها یا محصولات شستشوی ملایم، یک جزء مهم از مراقبت کلی در پوست مستعد جوش صورت است. از  رفتار هایی مانند ریختن الکل ها، جراحی های سطحی و محصولات چرب بر روی پوست (توجه شده باشید که محصولاتی که برای پوست سر استفاده می کنید نیز می تواند به مناطق پایین تر منتشر شوند) پرهیز کنید. محصولاتی که به عنوان “بر پایه آب” یا “غیر کومدوژنیک” مشخص شده‌اند، به کاهش باز شدن منافذ پوست کمک می‌کنند. برای جلوگیری از ایجاد زخم، سعی شود جوش ها را فشار ندهید. از کرم‌های ضدآفتاب استفاده کنید تا ظاهر هیپرپیگمانتاسیون کمتر شود و بهتر است از کرم‌های ضدآفتاب رنگی و غیر کومدوژنیک استفاده شود.

موهای خود، دست‌ها و دستگاه‌هایی مانند تلفن همراه را از صورت خود دور نگه دارید.

داروهای بدون نیاز به نسخه:

تنوعی از داروهای بدون نیاز به نسخه وجود دارد که ممکن است کمک کننده باشند. این داروها به عنوان درمانهای پیشگیرانه طراحی شده‌اند و باید به صورت لایه نازک بر روی کل منطقه به صورت منظم استفاده شوند. اگر به صورت پیوسته استفاده شوند، ممکن است به سرعت بهبود کوچکی را ببینید، اما نتایج عموماً پس از چند ماه مشاهده می‌شود. بنزوئیل پراکسید (موثرترین دارو بدون نیاز به نسخه) در انواع فرمولاسیون‌ها (مانند شستشوها، ژل‌ها و کرم‌ها) و قدرت‌های مختلف در دسترس است. بنزوئیل پراکسید در پوست خشک معمولاً خشکی می‌آورد، بنابراین اگر پوست خشک دارید، از محصولات با غلظت کمتر استفاده کنید؛ برای پوست چرب، غلظت بیشتری را در نظر بگیرید. به یاد داشته باشید که بنزوئیل پراکسید ممکن است لباس و حوله شما را سفید کند. مواد پوشش دهنده صورت (اکسفولیانت‌ها) مانند اسید سالیسیلیک، گوگرد و اسیدهای آلفا-هیدروکسی (مانند گلیکولیک اسید) می‌تواند کمک کند اما باعث خشکی پوست هم می‌شوند.

توجه:

1. جوش صورت می‌تواند تأثیرات روانی مهمی داشته باشد. با پزشک خود درباره هرگونه احساس افسردگی صحبت کنید.
2. تغییرات در رژیم غذایی تأثیر ثابت شده‌ای بر روی جوش صورت ندارند.